Laatste Yogya update

Het laatste weekend van mijn verblijf zijn we met de kinderen 2 dagen gaan kamperen. Het was een bijzonder mooie en waardevolle ervaring. Je ziet meer van de kinderen in een andere omgeving. Ze hebben genoten! 
We hebben Didin in het zonnetje gezet, de kinderen hebben dit zelf mogen invullen. Dit hebben ze met veel liefde gedaan. Op het spandoek dat ze hebben gemaakt staat: 

"Dank je dat je ons les geeft zoals een leraar dit doet."
Dat je ons beschermt zoals een ouder.
Dat je ons begeleid zoals een mentor.
We houden van je Didin."

​

Inmiddels ben ik weer thuis. Ik kijk terug op een voldane tijd met wéér nieuwe inzichten.
De doelen voor 2023 zijn gemaakt.

Wij wensen jullie een voorspoedig en gezond 2023 toe.
Veel liefs!

Onderstaand bericht is namens Didin:
​

Het einde van het jaar 2022 hebben wij op een gelukkige manier beleefd. Ik wil u graag vertellen over de reis die wij het afgelopen jaar gemaakt hebben. 
We wonen nu 3 jaar in Kampung Badran, één van de dorpen die bekend staat om zijn verschillende sociale problemen. Economische problemen zijn een van de meest voorkomende. De meeste inwoners van Badran zijn mensen die op straat werken. Ook kregen we verschillende meldingen van buurtbewoners over gevallen van geweld tegen kinderen en vrouwen. Echter zorgen deze problemen in het drop niet voor een enkel ellendig leven. 
Elke dag komen de kinderen na schooltijd langs bij de Beskem (zoals ze het kantoor van Harapan Fian noemen). Sommigen zijn aan het computeren, sommigen verdiepen zich in hun mobieltje, andere spelen bordspelletjes. 
Dat is wat ik welke dag zie bij Harapan Fian. Tussen het spelen door hadden we persoonlijk interactie met hen. We hoorden interessante verhalen, zoals Nilams volharding om naar een openbare school te gaan, zodat ze de onderwijskosten van haar ouders kon drukken. Wij helpen Nilam om elke week met een van onze vrijwilligers te studeren, zodat ze haar doel kan bereiken. 
Dan is er het verhaal van Janiko, een kind met een beenbeperking, die wilde blijven voetballen met zijn vrienden. Dus organiseerde hij elke zaterdag een voetbalwedstrijd. Door te voetballen voelde hij zich gewoon een kind en kon hij het trauma van het pesten in zijn jeugd doorbreken.
Momenteel wonen er rond Harapan Fian ongeveer 40 kinderen en tieners die nauw met ons samenwerken, naast de interactie met de kinderen die rond het kantoor wonen. We hebben nog steeds een goede communicatie met de vrienden die we in 2013 op straat hebben ontmoet. Ze zijn nu in de twintig en sommigen van hen hebben twee kinderen. Eind november hadden Jacqueline en ik de kans om met Baya, Yani en Rani te praten in een restaurant. Ze vertelden me dat het regenseizoen moeilijk voor hen is om op straat te werken. Soms moeten ze honger lijden als ze geen geld krijgen. Dit heeft gevolgen voor de voedingstoestand van hun kinderen. We hebben een programma dat
Posyandu Jalanan heet. Een van de doelen van dit programma is ervoor te zorgen dat de kinderen goed groeien. We controleren regelmatig, geven vitamines en extra voedsel aan de kinderen. 
In 2022 hebben we minstens 30 kinderen on de de vijf jaar kunnen ondersteunen.
Terug aan tafel in het restaurant met Jacqueline en de jonge moeders. Ik vraag hen of Harapan Fian een betekenisvolle invloed op hun leven heeft gehad. Ze zijn Harapan Fian dankbaar omdat ze een identiteit hebben gekregen waarmee ze toegang hebben tot verschillende openbare diensten. Hun leven is heel anders voor en na het hebben van een identiteit. In 2022 hebben we 15 identiteitszaken kunnen begeleiden, een ongekende prestatie. 

Naast de successen die we in 2022 behaald hebben, hebben we ook uitdagingen moeten overwinnen. Vooral voor het komende jaar 2023. De programma's die nu goed lopen, zoals identiteitsbijstand (belangenbehartiging), Posyandu Jalanan (gezondheid) en Kejar Paket A, B en C (onderwijs) willen we nog steeds voortzetten. Volgend jaar willen we iets nieuws doen. Nu de kinderen tieners zijn, hebben sommigen van hen (pas toegetreden kinderen) problemen met geweld in huis en plegen ze misdrijven, waarbij ze met de politie in aanraking komen. We willen hun leven blijven volgen. Ik bespreek met het team hoe we dichter bij hen kunnen komen en hen kunnen steunen.
We hebben een geweldige kans van Zoe, de ACICIS stagiaire. We willen samenwerken zodat de naaiproducten van vrienden als Ika, Jenny en Luna in Australië op de markt kunnen worden gebracht. Dit project start in maart 2023 en we zijn momenteel bezig met de voorbereidingen. Het is geweldig dat het naaiproject kan worden voortgezet nadat het door de pandemie crisis is opgeschort. 
We willen een positieve geest in 2023 brengen. We zien uitdagingen en kansen in het komende jaar. We zijn ook erg blij dat Jacqueline en Stichting Fian ons altijd hebben gesteund bij het realiseren van ons doel om gemeenschappen in straatsituaties altijd te ondersteunen. 
Wij geloven dat deze samenwerking geschiedenis zal schrijven!

Liefs, Didin.